automorfism
Romanian
Etymology
Borrowed from French automorphisme.
Noun
automorfism n (plural automorfisme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | automorfism | automorfismul | automorfisme | automorfismele | |
| genitive-dative | automorfism | automorfismului | automorfisme | automorfismelor | |
| vocative | automorfismule | automorfismelor | |||
Swedish
Noun
automorfism c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | automorfism | automorfisms |
| definite | automorfismen | automorfismens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |