autoteliczny

Polish

Etymology

From auto- +‎ Ancient Greek τέλος (télos) +‎ -iczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.tɛˈlit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: au‧to‧te‧licz‧ny

Adjective

autoteliczny (comparative bardziej autoteliczny, superlative najbardziej autoteliczny, no derived adverb)

  1. autotelic (containing one's own purpose)

Declension

Declension of autoteliczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative autoteliczny autoteliczna autoteliczne autoteliczni autoteliczne
genitive autotelicznego autotelicznej autotelicznego autotelicznych
dative autotelicznemu autotelicznej autotelicznemu autotelicznym
accusative autotelicznego autoteliczny autoteliczną autoteliczne autotelicznych autoteliczne
instrumental autotelicznym autoteliczną autotelicznym autotelicznymi
locative autotelicznym autotelicznej autotelicznym autotelicznych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.