autotematyczność

Polish

Etymology

From autotematyczny +‎ -ość. First attested in 1902.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.tɛ.maˈtɘt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: au‧to‧te‧ma‧tycz‧ność

Noun

autotematyczność f

  1. (art, literature) the quality of being mise en abyme

Declension

Declension of autotematyczność
singular
nominative autotematyczność
genitive autotematyczności
dative autotematyczności
accusative autotematyczność
instrumental autotematycznością
locative autotematyczności
vocative autotematyczności
noun

References

  1. ^ Towarzystwo Literackie imienia Adama Mickiewicza, Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk) (1902) Pamiętnik literacki‎[1], volume 94, numbers 1-2, Zakład im. Ossolińskich, page 67: “Jeśli natomiast uznaje się dwoistość tekstu Pałuby (występowanie w nim zarówno zdań fikcjonalnych, jak i zdań logicznych), autotematyczność w niej znika.”
  2. ^ autotematyczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.