autumaturus

Latin

Etymology

Future active participle of autumō

Participle

autumātūrus (feminine autumātūra, neuter autumātūrum); first/second-declension participle

  1. about to assert

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative autumātūrus autumātūra autumātūrum autumātūrī autumātūrae autumātūra
genitive autumātūrī autumātūrae autumātūrī autumātūrōrum autumātūrārum autumātūrōrum
dative autumātūrō autumātūrae autumātūrō autumātūrīs
accusative autumātūrum autumātūram autumātūrum autumātūrōs autumātūrās autumātūra
ablative autumātūrō autumātūrā autumātūrō autumātūrīs
vocative autumātūre autumātūra autumātūrum autumātūrī autumātūrae autumātūra