autumatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of autumō
Participle
autumātus (feminine autumāta, neuter autumātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | autumātus | autumāta | autumātum | autumātī | autumātae | autumāta | |
| genitive | autumātī | autumātae | autumātī | autumātōrum | autumātārum | autumātōrum | |
| dative | autumātō | autumātae | autumātō | autumātīs | |||
| accusative | autumātum | autumātam | autumātum | autumātōs | autumātās | autumāta | |
| ablative | autumātō | autumātā | autumātō | autumātīs | |||
| vocative | autumāte | autumāta | autumātum | autumātī | autumātae | autumāta | |