avertens

Latin

Etymology

Present participle of āvertō.

Participle

āvertēns (genitive āvertentis); third-declension one-termination participle

  1. turning away
  2. averting, avoiding
  3. diverting

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative āvertēns āvertentēs āvertentia
genitive āvertentis āvertentium
dative āvertentī āvertentibus
accusative āvertentem āvertēns āvertentēs
āvertentīs
āvertentia
ablative āvertente
āvertentī1
āvertentibus
vocative āvertēns āvertentēs āvertentia

1When used purely as an adjective.