avocans
Latin
Etymology
Present participle of āvocō.
Participle
āvocāns (genitive āvocantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | āvocāns | āvocantēs | āvocantia | ||
| genitive | āvocantis | āvocantium | |||
| dative | āvocantī | āvocantibus | |||
| accusative | āvocantem | āvocāns | āvocantēs āvocantīs |
āvocantia | |
| ablative | āvocante āvocantī1 |
āvocantibus | |||
| vocative | āvocāns | āvocantēs | āvocantia | ||
1When used purely as an adjective.