Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish آونمق (avunmaḳ, “to be occupied with something in the mind, and so insensible to what transpires”),[1] from Proto-Turkic *abïn- (“to enjoy oneself, to be happy, to comfort”),[2] possibly from Old Turkic *ab- (“to crowd, to come together”),[3][4] morphologically avun- + -tu.
Pronunciation
- IPA(key): /a.βunˈtu/
- Hyphenation: a‧vun‧tu
Noun
avuntu (definite accusative avuntuyu, plural avuntular)
- A thing that consoles a person, that someone finds consolation in; solace, relief, distraction.
- Synonyms: teselli, (uncommon) avunç
- The act of trying to relieve someone's distress through emotional support.
Declension
Declension of avuntu
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
avuntu
|
avuntular
|
| definite accusative
|
avuntuyu
|
avuntuları
|
| dative
|
avuntuya
|
avuntulara
|
| locative
|
avuntuda
|
avuntularda
|
| ablative
|
avuntudan
|
avuntulardan
|
| genitive
|
avuntunun
|
avuntuların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
avuntum
|
avuntularım
|
| 2nd singular
|
avuntun
|
avuntuların
|
| 3rd singular
|
avuntusu
|
avuntuları
|
| 1st plural
|
avuntumuz
|
avuntularımız
|
| 2nd plural
|
avuntunuz
|
avuntularınız
|
| 3rd plural
|
avuntuları
|
avuntuları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
avuntumu
|
avuntularımı
|
| 2nd singular
|
avuntunu
|
avuntularını
|
| 3rd singular
|
avuntusunu
|
avuntularını
|
| 1st plural
|
avuntumuzu
|
avuntularımızı
|
| 2nd plural
|
avuntunuzu
|
avuntularınızı
|
| 3rd plural
|
avuntularını
|
avuntularını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
avuntuma
|
avuntularıma
|
| 2nd singular
|
avuntuna
|
avuntularına
|
| 3rd singular
|
avuntusuna
|
avuntularına
|
| 1st plural
|
avuntumuza
|
avuntularımıza
|
| 2nd plural
|
avuntunuza
|
avuntularınıza
|
| 3rd plural
|
avuntularına
|
avuntularına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
avuntumda
|
avuntularımda
|
| 2nd singular
|
avuntunda
|
avuntularında
|
| 3rd singular
|
avuntusunda
|
avuntularında
|
| 1st plural
|
avuntumuzda
|
avuntularımızda
|
| 2nd plural
|
avuntunuzda
|
avuntularınızda
|
| 3rd plural
|
avuntularında
|
avuntularında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
avuntumdan
|
avuntularımdan
|
| 2nd singular
|
avuntundan
|
avuntularından
|
| 3rd singular
|
avuntusundan
|
avuntularından
|
| 1st plural
|
avuntumuzdan
|
avuntularımızdan
|
| 2nd plural
|
avuntunuzdan
|
avuntularınızdan
|
| 3rd plural
|
avuntularından
|
avuntularından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
avuntumun
|
avuntularımın
|
| 2nd singular
|
avuntunun
|
avuntularının
|
| 3rd singular
|
avuntusunun
|
avuntularının
|
| 1st plural
|
avuntumuzun
|
avuntularımızın
|
| 2nd plural
|
avuntunuzun
|
avuntularınızın
|
| 3rd plural
|
avuntularının
|
avuntularının
|
|
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “آونمق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 272
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*(i)abɨ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ab-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “avun-”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “avuntu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu