avväpna
Swedish
Etymology
av- + väpna. Cognate of Danish afvæbne. Compare German entwaffnen, French désarmer.
Verb
avväpna (present avväpnar, preterite avväpnade, supine avväpnat, imperative avväpna)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | avväpna | avväpnas | ||
| supine | avväpnat | avväpnats | ||
| imperative | avväpna | — | ||
| imper. plural1 | avväpnen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | avväpnar | avväpnade | avväpnas | avväpnades |
| ind. plural1 | avväpna | avväpnade | avväpnas | avväpnades |
| subjunctive2 | avväpne | avväpnade | avväpnes | avväpnades |
| present participle | avväpnande | |||
| past participle | avväpnad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.