awanturzenie
Polish
Etymology
From awanturzyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /a.van.tuˈʐɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: a‧wan‧tu‧rze‧nie
Noun
awanturzenie n
- verbal noun of awanturzyć
Declension
Declension of awanturzenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | awanturzenie |
| genitive | awanturzenia |
| dative | awanturzeniu |
| accusative | awanturzenie |
| instrumental | awanturzeniem |
| locative | awanturzeniu |
| vocative | awanturzenie |