ay ışığı
Turkish
Etymology
From Turkish ay (“moon”) + ışık (“light”).
Noun
ay ışığı (definite accusative ay ışığını, plural ay ışıkları)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ay ışığı | ay ışıkları |
| definite accusative | ay ışığını | ay ışıklarını |
| dative | ay ışığına | ay ışıklarına |
| locative | ay ışığında | ay ışıklarında |
| ablative | ay ışığından | ay ışıklarından |
| genitive | ay ışığının | ay ışıklarının |