ayrılma durumu
Turkish
Etymology
From ayrılma ("leaving, exiting") + durum ("case").
Noun
ayrılma durumu (definite accusative ayrılma durumunu, plural [please provide])
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ayrılma durumu | ayrılma durumları |
| definite accusative | ayrılma durumunu | ayrılma durumlarını |
| dative | ayrılma durumuna | ayrılma durumlarına |
| locative | ayrılma durumunda | ayrılma durumlarında |
| ablative | ayrılma durumundan | ayrılma durumlarından |
| genitive | ayrılma durumunun | ayrılma durumlarının |
Synonyms
- çıkma durumu
- çıkma hâli
- ayrılma hâli
- ismin/adın ayrılma durumu ("ablative case of the noun")
- -den hâli (colloquial, refers to the suffix of the case)