ayvan

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic айван
Roman

Etymology

    Borrowed from Ottoman Turkish حیوان, borrowed from Arabic حَيَوَان (ḥayawān).

    Pronunciation

    • Hyphenation: ay‧van

    Noun

    ayvan

    1. animal
    2. a literal or figurative beast

    Declension

    Declension of ayvan
    singular plural
    nominative ayvan ayvanlar
    genitive ayvannıñ ayvanlarnıñ
    dative ayvanğa ayvanlarğa
    accusative ayvannı ayvanlarnı
    locative ayvanda ayvanlarda
    ablative ayvandan ayvanlardan

    Derived terms

    References