Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish عیاش (ʿayyaş, “fond of good living and merriment, a toper, sot”),[1] from Arabic عَيَّاشْ (ʕayyāš, “one who lives in prosperity”), from عَاشَ (ʕāša, “to live, to be alive”).[2]
Pronunciation
- IPA(key): /ajˈjaʃ/
- Hyphenation: ay‧yaş
Noun
ayyaş (definite accusative ayyaşı, plural ayyaşlar)
- drunkard, drunk
- Synonyms: içkici, içici, keş, küplü, (archaic) bekri
Declension
Declension of ayyaş
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ayyaş
|
ayyaşlar
|
| definite accusative
|
ayyaşı
|
ayyaşları
|
| dative
|
ayyaşa
|
ayyaşlara
|
| locative
|
ayyaşta
|
ayyaşlarda
|
| ablative
|
ayyaştan
|
ayyaşlardan
|
| genitive
|
ayyaşın
|
ayyaşların
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayyaşım
|
ayyaşlarım
|
| 2nd singular
|
ayyaşsın
|
ayyaşlarsın
|
| 3rd singular
|
ayyaş
ayyaştır
|
ayyaşlar
ayyaşlardır
|
| 1st plural
|
ayyaşız
|
ayyaşlarız
|
| 2nd plural
|
ayyaşsınız
|
ayyaşlarsınız
|
| 3rd plural
|
ayyaşlar
|
ayyaşlardır
|
|
References
Further reading