bágyadt

Hungarian

Etymology

bágyad +‎ -t (past-tense and past-participle suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbaːɟɒtː]
  • Hyphenation: bá‧gyadt
  • Rhymes: -ɒtː

Verb

bágyadt

  1. third-person singular indicative past indefinite of bágyad

Participle

bágyadt

  1. past participle of bágyad

Adjective

bágyadt (comparative bágyadtabb, superlative legbágyadtabb)

  1. (of a person) weary, enervated, languid, faint, feeble, languorous (having reduced strength or vitality, slightly tired)

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative bágyadt bágyadtak
accusative bágyadtat bágyadtakat
dative bágyadtnak bágyadtaknak
instrumental bágyadttal bágyadtakkal
causal-final bágyadtért bágyadtakért
translative bágyadttá bágyadtakká
terminative bágyadtig bágyadtakig
essive-formal bágyadtként bágyadtakként
essive-modal
inessive bágyadtban bágyadtakban
superessive bágyadton bágyadtakon
adessive bágyadtnál bágyadtaknál
illative bágyadtba bágyadtakba
sublative bágyadtra bágyadtakra
allative bágyadthoz bágyadtakhoz
elative bágyadtból bágyadtakból
delative bágyadtról bágyadtakról
ablative bágyadttól bágyadtaktól
non-attributive
possessive – singular
bágyadté bágyadtaké
non-attributive
possessive – plural
bágyadtéi bágyadtakéi

Derived terms

  • bágyadtan
  • bágyadtság

Further reading

  • bágyadt in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.