bánata
See also: banata
Hungarian
Etymology
bánat (“sorrow”) + -a (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbaːnɒtɒ]
- Hyphenation: bá‧na‧ta
Noun
bánata
- third-person singular single-possession possessive of bánat
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bánata | — |
| accusative | bánatát | — |
| dative | bánatának | — |
| instrumental | bánatával | — |
| causal-final | bánatáért | — |
| translative | bánatává | — |
| terminative | bánatáig | — |
| essive-formal | bánataként | — |
| essive-modal | bánatául | — |
| inessive | bánatában | — |
| superessive | bánatán | — |
| adessive | bánatánál | — |
| illative | bánatába | — |
| sublative | bánatára | — |
| allative | bánatához | — |
| elative | bánatából | — |
| delative | bánatáról | — |
| ablative | bánatától | — |
| non-attributive possessive – singular |
bánatáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
bánatáéi | — |