bántatlan

Hungarian

Etymology

From bánt (to hurt, harm) +‎ -atlan (un-, without, privative adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbaːntɒtlɒn]
  • Hyphenation: bán‧tat‧lan
  • Rhymes: -ɒn

Adjective

bántatlan (comparative bántatlanabb, superlative legbántatlanabb)

  1. (of a living being or condition) unharmed, unhurt, uninjured (free from injury, disturbance, harm, or punishment)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative bántatlan bántatlanok
accusative bántatlant bántatlanokat
dative bántatlannak bántatlanoknak
instrumental bántatlannal bántatlanokkal
causal-final bántatlanért bántatlanokért
translative bántatlanná bántatlanokká
terminative bántatlanig bántatlanokig
essive-formal bántatlanként bántatlanokként
essive-modal bántatlanul
inessive bántatlanban bántatlanokban
superessive bántatlanon bántatlanokon
adessive bántatlannál bántatlanoknál
illative bántatlanba bántatlanokba
sublative bántatlanra bántatlanokra
allative bántatlanhoz bántatlanokhoz
elative bántatlanból bántatlanokból
delative bántatlanról bántatlanokról
ablative bántatlantól bántatlanoktól
non-attributive
possessive – singular
bántatlané bántatlanoké
non-attributive
possessive – plural
bántatlanéi bántatlanokéi

Derived terms

  • bántatlanság

Adverb

bántatlan (not comparable)

  1. (archaic) unharmed, unhurt, uninjured
    Synonyms: bántatlanul, sértetlenül, háborítatlanul

Further reading

  • bántatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
  • bántatlan in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).