bäikéieren

Luxembourgish

Etymology

From bäi- +‎ kéieren.

Verb

bäikéieren (third-person singular present kéiert bäi, past participle bäigekéiert, auxiliary verb hunn)

  1. to crash (a vehicle)

Conjugation

Regular, separable
infinitive bäikéieren
participle bäigekéiert
auxiliary hunn
present
indicative 		imperative
1st singular kéiere bäi —
2nd singular kéiers bäi kéier bäi
3rd singular kéiert bäi —
1st plural kéiere bäi —
2nd plural kéiert bäi kéiert bäi
3rd plural kéiere bäi —

(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.