béic
Irish
Etymology
From Old Irish béiccid (“cries, roars, bellows”).
Pronunciation
- IPA(key): /bʲeːc/
Verb
béic (present analytic béiceann, future analytic béicfidh, verbal noun béiceadh, past participle béicthe)
Conjugation
conjugation of béic (first conjugation – A)
| verbal noun | béiceadh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | béicthe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | béicim | béiceann tú; béicir† |
béiceann sé, sí | béicimid | béiceann sibh | béiceann siad; béicid† |
a bhéiceann; a bhéiceas / a mbéiceann* |
béictear |
| past | bhéic mé; bhéiceas | bhéic tú; bhéicis | bhéic sé, sí | bhéiceamar; bhéic muid | bhéic sibh; bhéiceabhair | bhéic siad; bhéiceadar | a bhéic / ar bhéic* |
béiceadh |
| past habitual | bhéicinn / mbéicinn‡‡ | bhéicteá / mbéicteᇇ | bhéiceadh sé, sí / mbéiceadh sé, s퇇 | bhéicimis; bhéiceadh muid / mbéicimis‡‡; mbéiceadh muid‡‡ | bhéiceadh sibh / mbéiceadh sibh‡‡ | bhéicidís; bhéiceadh siad / mbéicidís‡‡; mbéiceadh siad‡‡ | a bhéiceadh / a mbéiceadh* |
bhéictí / mbéict퇇 |
| future | béicfidh mé; béicfead |
béicfidh tú; béicfir† |
béicfidh sé, sí | béicfimid; béicfidh muid |
béicfidh sibh | béicfidh siad; béicfid† |
a bhéicfidh; a bhéicfeas / a mbéicfidh* |
béicfear |
| conditional | bhéicfinn / mbéicfinn‡‡ | bhéicfeá / mbéicfeᇇ | bhéicfeadh sé, sí / mbéicfeadh sé, s퇇 | bhéicfimis; bhéicfeadh muid / mbéicfimis‡‡; mbéicfeadh muid‡‡ | bhéicfeadh sibh / mbéicfeadh sibh‡‡ | bhéicfidís; bhéicfeadh siad / mbéicfidís‡‡; mbéicfeadh siad‡‡ | a bhéicfeadh / a mbéicfeadh* |
bhéicfí / mbéicf퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go mbéice mé; go mbéicead† |
go mbéice tú; go mbéicir† |
go mbéice sé, sí | go mbéicimid; go mbéice muid |
go mbéice sibh | go mbéice siad; go mbéicid† |
— | go mbéictear |
| past | dá mbéicinn | dá mbéicteá | dá mbéiceadh sé, sí | dá mbéicimis; dá mbéiceadh muid |
dá mbéiceadh sibh | dá mbéicidís; dá mbéiceadh siad |
— | dá mbéictí |
| imperative | ||||||||
| – | béicim | béic | béiceadh sé, sí | béicimis | béicigí; béicidh† |
béicidís | — | béictear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
Related terms
- béicíl f (“(act of) yelling, shouting”)
Noun
béic f (genitive singular béice, nominative plural béiceacha)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- bolgán béice, bolg béice (“puffball”)
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| béic | bhéic | mbéic |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “béic”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “béiccid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language