Faroese
Etymology
From Old Norse bǫrkr, from Proto-Germanic *barkuz.
Pronunciation
Noun
børkur m (genitive singular barkar, uncountable)
- bark (of a tree)
Declension
| m25-s
|
singular
|
| indefinite
|
definite
|
| nominative
|
børkur
|
børkurin
|
| accusative
|
børk
|
børkin
|
| dative
|
børki
|
børkinum
|
| genitive
|
barkar
|
barkarins
|