búðingur
Icelandic
Etymology
Borrowed from Danish budding.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpuːðiŋkʏr/
Noun
búðingur m (genitive singular búðings, nominative plural búðingar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | búðingur | búðingurinn | búðingar | búðingarnir |
| accusative | búðing | búðinginn | búðinga | búðingana |
| dative | búðingi | búðingnum | búðingum | búðingunum |
| genitive | búðings | búðingsins | búðinga | búðinganna |
References
- ^ Tökuorð af latneskum uppruna (“Loan words of Latin origin”) by Matteo Tarsi.