bünti

Hungarian

Etymology

Clipping and -i diminutive of büntetés (punishment).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbynti]
  • Hyphenation: bün‧ti
  • Rhymes: -ti

Noun

bünti (plural büntik)

  1. (usually with -be or -ben, childish) corner time

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
singular plural
nominative bünti büntik
accusative büntit büntiket
dative büntinek büntiknek
instrumental büntivel büntikkel
causal-final büntiért büntikért
translative büntivé büntikké
terminative büntiig büntikig
essive-formal büntiként büntikként
essive-modal
inessive büntiben büntikben
superessive büntin büntiken
adessive büntinél büntiknél
illative büntibe büntikbe
sublative büntire büntikre
allative büntihez büntikhez
elative büntiből büntikből
delative büntiről büntikről
ablative büntitől büntiktől
non-attributive
possessive – singular
büntié büntiké
non-attributive
possessive – plural
büntiéi büntikéi
Possessive forms of bünti
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. büntim büntijeim (or büntiim)
2nd person sing. büntid büntijeid (or büntiid)
3rd person sing. büntije büntijei (or büntii)
1st person plural büntink büntijeink (or büntiink)
2nd person plural büntitek büntijeitek (or büntiitek)
3rd person plural büntijük büntijeik (or büntiik)