bürke
Hungarian
Etymology
bürök + -e (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbyrkɛ]
- Hyphenation: bür‧ke
Noun
bürke
- alternative form of bürökje, third-person singular single-possession possessive of bürök
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bürke | — |
| accusative | bürkét | — |
| dative | bürkének | — |
| instrumental | bürkével | — |
| causal-final | bürkéért | — |
| translative | bürkévé | — |
| terminative | bürkéig | — |
| essive-formal | bürkeként | — |
| essive-modal | bürkéül | — |
| inessive | bürkében | — |
| superessive | bürkén | — |
| adessive | bürkénél | — |
| illative | bürkébe | — |
| sublative | bürkére | — |
| allative | bürkéhez | — |
| elative | bürkéből | — |
| delative | bürkéről | — |
| ablative | bürkétől | — |
| non-attributive possessive – singular |
bürkéé | — |
| non-attributive possessive – plural |
bürkééi | — |