başak

Inherited from Old Anatolian Turkish بَشَاقْ (başaq, “arrowhead”), بَاشَاقْ (başaq) from Proto-Turkic *baĺčak, a derivation from Proto-Turkic *baĺč.^[1] The sense of "grain ear" is attested since at least 1680.^[2] By surface analysis, baş +‎ -ak. Compare Turkish başak, Azerbaijani başak.

• IPA^(key): /bɑˈʃɑk/
• Hyphenation: ba‧şak

başak (definite accusative başaa, plural başaklar)

1. (botany, anatomy) ear or head of a grain plant
2. (weaponry) arrowhead

• Baskakov, N. A. (1991) “başak”, in İsmail Kaynak, A. Mecit Doğru, transl., Gagauz Türkçesinin Sözlüğü [The Dictionary of Gagauz Turkish] (in Turkish), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, page 30
• N. A Baskakov, editor (1972), “башак”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 75
• Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “başak”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 27
• Mavrodi M. F., editor (2019), “başak”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 15

Inherited from Ottoman Turkish باشاق (başak), itself from Proto-Turkic *bašaq (“ear”).

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ba‧şak

başak (definite accusative başağı, plural başaklar)

1. (botany) ear, spike, head, the fruiting body of a grain plant
2. (weaponry) arrowhead, the pointed part of an arrow

   Synonym: temren

3. (in harvesting) fallen or left behind ear of corn in a field

• Çağbayır, Yaşar (2007) “başak1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 493
• Nişanyan, Sevan (2002–) “başak”, in Nişanyan Sözlük