bagniątko
Polish
Etymology
From Old Polish bagnięć + -ko. First attested in 1566.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /baɡˈɲɔnt.kɔ/
- Rhymes: -ɔntkɔ
- Syllabification: bag‧niąt‧ko
Noun
bagniątko n
Declension
Declension of bagniątko
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bagniątko | bagniątka |
| genitive | bagniątka | bagniątek |
| dative | bagniątku | bagniątkom |
| accusative | bagniątko | bagniątka |
| instrumental | bagniątkiem | bagniątkami |
| locative | bagniątku | bagniątkach |
| vocative | bagniątko | bagniątka |
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bagniątko”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- Paweł Kupiszewski (12.05.2011) “BAGNIĄTKO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bagniątko”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “bagniątko”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bagniątko”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 82