baladin

English

Noun

baladin (plural baladins)

  1. Alternative form of balladine.

French

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

baladin m (plural baladins)

  1. a wandering entertainer
    • Fais-moi rêver, comédien
      Chante, danse, baladin
      Make me dream, actor
      Sing, dance, entertainer
      (Catherine Ferry, Un, Deux, Trois)
  2. (figurative) a comedian, a person who behaves in a comical fashion to make others laugh

Further reading

Romanian

Etymology

Borrowed from French baladin.

Noun

baladin m (plural baladini)

  1. comedian

Declension

Declension of baladin
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative baladin baladinul baladini baladinii
genitive-dative baladin baladinului baladini baladinilor
vocative baladinule baladinilor

References

  • baladin in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN