balafiar
Catalan
Etymology
From the archaic expression venir a balàfia "to ransom, to obtain pardon for a captive", from Arabic بالْعَافِيَة (“with health”).
Pronunciation
Verb
balafiar (first-person singular present balafio, first-person singular preterite balafií, past participle balafiat)
Conjugation
Conjugation of balafiar (first conjugation)
Derived terms
- balafiador
Further reading
- “balafiar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “balafiar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.