balansera
Swedish
Etymology
Verb
balansera (present balanserar, preterite balanserade, supine balanserat, imperative balansera)
- to balance
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | balansera | balanseras | ||
| supine | balanserat | balanserats | ||
| imperative | balansera | — | ||
| imper. plural1 | balanseren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | balanserar | balanserade | balanseras | balanserades |
| ind. plural1 | balansera | balanserade | balanseras | balanserades |
| subjunctive2 | balansere | balanserade | balanseres | balanserades |
| present participle | balanserande | |||
| past participle | balanserad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.