balnearius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [baɫ.neˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bal.neˈaː.ri.us]
Adjective
balneārius (feminine balneāria, neuter balneārium); first/second-declension adjective
- Of, pertaining to or frequenting baths or bathhouses
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | balneārius | balneāria | balneārium | balneāriī | balneāriae | balneāria | |
| genitive | balneāriī | balneāriae | balneāriī | balneāriōrum | balneāriārum | balneāriōrum | |
| dative | balneāriō | balneāriae | balneāriō | balneāriīs | |||
| accusative | balneārium | balneāriam | balneārium | balneāriōs | balneāriās | balneāria | |
| ablative | balneāriō | balneāriā | balneāriō | balneāriīs | |||
| vocative | balneārie | balneāria | balneārium | balneāriī | balneāriae | balneāria | |
Descendants
References
- “balnearius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “balnearius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- balnearius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.