baloniarz

Polish

Etymology

From balon +‎ -arz. First attested in 1863.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /baˈlɔ.ɲaʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲaʂ
  • Syllabification: ba‧lo‧niarz

Noun

baloniarz m pers

  1. (aeronautics) balloonist
    Synonym: (literary) aeronauta
  2. (colloquial) balloon salesman
  3. (colloquial) balloon clown (a clown that works with balloons)

Declension

Declension of baloniarz
singular plural
nominative baloniarz baloniarze
genitive baloniarza baloniarzy
dative baloniarzowi baloniarzom
accusative baloniarza baloniarzy
instrumental baloniarzem baloniarzami
locative baloniarzu baloniarzach
vocative baloniarzu baloniarze

Derived terms

adjective
noun
adjectives
adverb
nouns

References

  1. ^ Adam Wiazulicz Matkowski (1863) Bajki i powiastki dla mlodziezy wiejskiej‎[1], Kaufman, page 40: “Sławią baloniarzy, że z górnych ółtarzy Patrzają na ziemię, Jak na ludzkie brzemię, A ludziska w dali, Bardzo bardzo mali!!!”
  2. ^ baloniarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • baloniarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • baloniarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.