baltag

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish بالطه (balta).

Noun

baltag n (plural baltage)

  1. long-handled axe

Declension

Declension of baltag
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative baltag baltagul baltage baltagele
genitive-dative baltag baltagului baltage baltagelor
vocative baltagule baltagelor