banális

Hungarian

Etymology

From German and French banal.[1] With -ális ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbɒnaːliʃ]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ba‧ná‧lis
  • Rhymes: -iʃ

Adjective

banális (comparative banálisabb, superlative legbanálisabb)

  1. banal

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative banális banálisak
accusative banálisat banálisakat
dative banálisnak banálisaknak
instrumental banálissal banálisakkal
causal-final banálisért banálisakért
translative banálissá banálisakká
terminative banálisig banálisakig
essive-formal banálisként banálisakként
essive-modal
inessive banálisban banálisakban
superessive banálison banálisakon
adessive banálisnál banálisaknál
illative banálisba banálisakba
sublative banálisra banálisakra
allative banálishoz banálisakhoz
elative banálisból banálisakból
delative banálisról banálisakról
ablative banálistól banálisaktól
non-attributive
possessive – singular
banálisé banálisaké
non-attributive
possessive – plural
banáliséi banálisakéi

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • banális in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
  • banális in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).