banalnieć

Polish

Etymology

From banalny +‎ -eć.[1] First attested in 1891.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /baˈnal.ɲɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -alɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: ba‧nal‧nieć

Verb

banalnieć impf

  1. (intransitive) to become banal

Conjugation

Conjugation of banalnieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive banalnieć
present tense 1st banalnieję banalniejemy
2nd banalniejesz banalniejecie
3rd banalnieje banalnieją
impersonal banalnieje się
past tense 1st banalniałem,
-(e)m banalniał 		banalniałam,
-(e)m banalniała 		banalniałom,
-(e)m banalniało 		banalnieliśmy,
-(e)śmy banalnieli 		banalniałyśmy,
-(e)śmy banalniały
2nd banalniałeś,
-(e)ś banalniał 		banalniałaś,
-(e)ś banalniała 		banalniałoś,
-(e)ś banalniało 		banalnieliście,
-(e)ście banalnieli 		banalniałyście,
-(e)ście banalniały
3rd banalniał banalniała banalniało banalnieli banalniały
impersonal banalniano
future tense 1st będę banalniał,
będę banalnieć 		będę banalniała,
będę banalnieć 		będę banalniało,
będę banalnieć 		będziemy banalnieli,
będziemy banalnieć 		będziemy banalniały,
będziemy banalnieć
2nd będziesz banalniał,
będziesz banalnieć 		będziesz banalniała,
będziesz banalnieć 		będziesz banalniało,
będziesz banalnieć 		będziecie banalnieli,
będziecie banalnieć 		będziecie banalniały,
będziecie banalnieć
3rd będzie banalniał,
będzie banalnieć 		będzie banalniała,
będzie banalnieć 		będzie banalniało,
będzie banalnieć 		będą banalnieli,
będą banalnieć 		będą banalniały,
będą banalnieć
impersonal będzie banalnieć się
conditional 1st banalniałbym,
bym banalniał 		banalniałabym,
bym banalniała 		banalniałobym,
bym banalniało 		banalnielibyśmy,
byśmy banalnieli 		banalniałybyśmy,
byśmy banalniały
2nd banalniałbyś,
byś banalniał 		banalniałabyś,
byś banalniała 		banalniałobyś,
byś banalniało 		banalnielibyście,
byście banalnieli 		banalniałybyście,
byście banalniały
3rd banalniałby,
by banalniał 		banalniałaby,
by banalniała 		banalniałoby,
by banalniało 		banalnieliby,
by banalnieli 		banalniałyby,
by banalniały
impersonal banalniano by
imperative 1st niech banalnieję banalniejmy
2nd banalniej banalniejcie
3rd niech banalnieje niech banalnieją
active adjectival participle banalniejący banalniejąca banalniejące banalniejący banalniejące
contemporary adverbial participle banalniejąc
verbal noun banalnienie

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “banalnieć”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Biblioteka warszawska (in Polish), A. Krasiński, 1891, page 621

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.