bancrutar

Romanian

Etymology

From bancrută +‎ -ar.

Noun

bancrutar m (plural bancrutari)

  1. bankrupt person

Declension

Declension of bancrutar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative bancrutar bancrutarul bancrutari bancrutarii
genitive-dative bancrutar bancrutarului bancrutari bancrutarilor
vocative bancrutarule bancrutarilor