bandurar

Romanian

Etymology

From bandură +‎ -ar.

Noun

bandurar m (plural bandurari)

  1. bandurist

Declension

Declension of bandurar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative bandurar bandurarul bandurari bandurarii
genitive-dative bandurar bandurarului bandurari bandurarilor
vocative bandurarule bandurarilor