bankrotigar
Ido
Etymology
bankrotar (“to go bankrupt”) + -igar
Verb
bankrotigar (present tense bankrotigas, past tense bankrotigis, future tense bankrotigos, imperative bankrotigez, conditional bankrotigus)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | bankrotigar | bankrotigir | bankrotigor | ||||
| tense | bankrotigas | bankrotigis | bankrotigos | ||||
| conditional | bankrotigus | — | — | ||||
| imperative | bankrotigez | — | — | ||||
| adjective active participle | bankrotiganta | bankrotiginta | bankrotigonta | ||||
| adverbial active participle | bankrotigante | bankrotiginte | bankrotigonte | ||||
| nominal active participle |
singular | bankrotiganto | bankrotiginto | bankrotigonto | |||
| plural | bankrotiganti | bankrotiginti | bankrotigonti | ||||
| adjective passive participle | bankrotigata | bankrotigita | bankrotigota | ||||
| adverbial passive participle | bankrotigate | bankrotigite | bankrotigote | ||||
| nominal passive participle |
singular | bankrotigato | bankrotigito | bankrotigoto | |||
| plural | bankrotigati | bankrotigiti | bankrotigoti | ||||