bannaður

Icelandic

Participle

bannaður

  1. past participle of banna

Adjective

bannaður (comparative bannaðri, superlative bannaðastur)

  1. banned, forbidden

Declension

Positive forms of bannaður
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative bannaður bönnuð bannað
accusative bannaðan bannaða
dative bönnuðum bannaðri bönnuðu
genitive bannaðs bannaðrar bannaðs
plural masculine feminine neuter
nominative bannaðir bannaðar bönnuð
accusative bannaða
dative bönnuðum
genitive bannaðra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative bannaði bannaða bannaða
acc/dat/gen bannaða bönnuðu
plural (all-case) bönnuðu
Comparative forms of bannaður
weak declension
(definite) 		masculine feminine neuter
singular (all-case) bannaðri bannaðri bannaðra
plural (all-case) bannaðri
Superlative forms of bannaður
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative bannaðastur bönnuðust bannaðast
accusative bannaðastan bannaðasta
dative bönnuðustum bannaðastri bönnuðustu
genitive bannaðasts bannaðastrar bannaðasts
plural masculine feminine neuter
nominative bannaðastir bannaðastar bönnuðust
accusative bannaðasta
dative bönnuðustum
genitive bannaðastra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative bannaðasti bannaðasta bannaðasta
acc/dat/gen bannaðasta bönnuðustu
plural (all-case) bönnuðustu

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.