barbagliare
Italian
Etymology
Possibly an onomatopoeic variation of abbagliare (“to dazzle”).
Pronunciation
- IPA(key): /bar.baʎˈʎa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: bar‧ba‧glià‧re
Verb
barbagliàre (first-person singular present barbàglio, first-person singular past historic barbagliài, past participle barbagliàto, auxiliary avére)
- (rare, intransitive) to sparkle, shine
- Synonym: sfavillare
Conjugation
Conjugation of barbagliàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | barbagliàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | barbagliàndo | |||
| present participle | barbagliànte | past participle | barbagliàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | barbàglio | barbàgli | barbàglia | barbagliàmo | barbagliàte | barbàgliano |
| imperfect | barbagliàvo | barbagliàvi | barbagliàva | barbagliavàmo | barbagliavàte | barbagliàvano |
| past historic | barbagliài | barbagliàsti | barbagliàmmo | barbagliàste | barbagliàrono | |
| future | barbaglierài | barbaglierémo | barbaglieréte | barbaglierànno | ||
| conditional | barbaglierèi | barbaglierésti | barbaglierèbbe, barbaglierébbe | barbaglierémmo | barbaglieréste | barbaglierèbbero, barbaglierébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | barbàgli | barbàgli | barbàgli | barbagliàmo | barbagliàte | barbàglino |
| imperfect | barbagliàssi | barbagliàssi | barbagliàsse | barbagliàssimo | barbagliàste | barbagliàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| barbàglia | barbàgli | barbagliàmo | barbagliàte | barbàglino | ||
| negative imperative | non barbagliàre | non barbàgli | non barbagliàmo | non barbagliàte | non barbàglino | |