barbarzyniec
Polish
Etymology
From barbaria + -iec, from Latin barbarus, from Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bar.baˈʐɘ.ɲɛt͡s/
- Rhymes: -ɘɲɛt͡s
- Syllabification: bar‧ba‧rzy‧niec
Noun
barbarzyniec m pers
- (dated) alternative form of barbarzyńca
Declension
Declension of barbarzyniec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | barbarzyniec | barbarzyńcy/barbarzyńce (deprecative) |
genitive | barbarzyńca | barbarzyńców |
dative | barbarzyńcowi | barbarzyńcom |
accusative | barbarzyńca | barbarzyńców |
instrumental | barbarzyńcem | barbarzyńcami |
locative | barbarzyńcu | barbarzyńcach |
vocative | barbarzyńcze | barbarzyńcy |
Related terms
adjective
adverb
verbs
- barbaryzować impf, zbarbaryzować pf
References
- ^ Brückner, Aleksander (1927) “barbarzyniec”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna: “słowo europejskie, z grec. barbaros”
Further reading
- barbarzyniec in Polish dictionaries at PWN