baubandus

Latin

Etymology

Future passive participle of baubor

Participle

baubandus (feminine baubanda, neuter baubandum); first/second-declension participle

  1. which is to be barked

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative baubandus baubanda baubandum baubandī baubandae baubanda
genitive baubandī baubandae baubandī baubandōrum baubandārum baubandōrum
dative baubandō baubandae baubandō baubandīs
accusative baubandum baubandam baubandum baubandōs baubandās baubanda
ablative baubandō baubandā baubandō baubandīs
vocative baubande baubanda baubandum baubandī baubandae baubanda