beþringan
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /beˈθrin.ɡɑn/, [beˈθriŋ.ɡɑn]
Verb
beþringan
Conjugation
Conjugation of beþringan (strong, class III)
| infinitive | beþringan | beþringenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | beþringe | beþrang |
| second person singular | beþringst | beþrunge |
| third person singular | beþringþ | beþrang |
| plural | beþringaþ | beþrungon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | beþringe | beþrunge |
| plural | beþringen | beþrungen |
| imperative | ||
| singular | beþring | |
| plural | beþringaþ | |
| participle | present | past |
| beþringende | beþrungen | |