beacn
Old English
Alternative forms
Etymology
Inherited from Proto-West Germanic *baukn, from Proto-Germanic *baukną. Cognate with Old Frisian bāken, Old Saxon bōkan, Old High German bouhhan.
Pronunciation
- IPA(key): /bæ͜ɑːkn/
Noun
bēacn n
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bēacn | bēacnu |
| accusative | bēacn | bēacnu |
| genitive | bēacnes | bēacna |
| dative | bēacne | bēacnum |