bealusiþ

Old English

Alternative forms

Etymology

From bealu +‎ sīþ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbæ͜ɑ.luˌsiːθ/

Noun

bealusīþ m

  1. a destructive or deadly path
  2. death
  3. evil fortune, misfortune, calamity

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative bealusīþ bealusīþas
accusative bealusīþ bealusīþas
genitive bealusīþes bealusīþa
dative bealusīþe bealusīþum