beatitudine
Italian
Etymology
From Latin beātitūdinem (“happiness, blessedness, beatitude”), from beātus (“happy, blessed”).
Pronunciation
- IPA(key): /be.a.tiˈtu.di.ne/
- Rhymes: -udine
- Hyphenation: be‧a‧ti‧tù‧di‧ne
Noun
beatitudine f (plural beatitudini)
Latin
Noun
beātitūdine
- ablative singular of beātitūdō
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin beatitudo.
Noun
beatitudine f (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | beatitudine | beatitudinea |
| genitive-dative | beatitudine | beatitudinei |
| vocative | beatitudine, beatitudineo | |