becață

Romanian

Etymology

Borrowed from Greek μπεκάτσα (bekátsa).

Noun

becață f (plural becațe)

  1. snipe

Declension

Declension of becață
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative becață becața becațe becațele
genitive-dative becațe becaței becațe becațelor
vocative becață, becațo becațelor