beceapian

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *bikaupōn, equivalent to be- +‎ ċēapian.

Pronunciation

  • IPA(key): /beˈt͡ʃæ͜ɑː.pi.ɑn/

Verb

beċēapian

  1. to sell

Conjugation

  • beċīepan