bedekke
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈdɛkə/
Verb
bedekke
- (dated or formal) singular present subjunctive of bedekken
West Frisian
Etymology
From Old Frisian *bithekka, from Proto-West Germanic *biþakkjan.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈdɛkə/
Verb
bedekke
- to cover
Conjugation
| Strong, prefixed | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bedekke | |||
| 3rd singular past | beduts | |||
| past participle | bedutsen | |||
| infinitive | bedekke | |||
| long infinitive | bedekken | |||
| gerund | bedekken n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | bedek | beduts | ||
| 2nd singular | bedekst | bedutsst | ||
| clitic form | bedeksto | bedutssto | ||
| 3rd singular | bedekt | beduts | ||
| plural | bedekke | bedutsenn | ||
| imperative | bedek | |||
| participles | bedekkend | bedutsen | ||
Further reading
- “bedekke”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011