bedriegelijk

Dutch

Etymology

From bedriegen +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈdri.ɣə.lək/
  • Hyphenation: be‧drie‧ge‧lijk

Adjective

bedriegelijk (comparative bedriegelijker, superlative bedriegelijkst)

  1. superseded spelling of bedrieglijk

Declension

Declension of bedriegelijk
uninflected bedriegelijk
inflected bedriegelijke
comparative bedriegelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial bedriegelijk bedriegelijker het bedriegelijkst
het bedriegelijkste
indefinite m./f. sing. bedriegelijke bedriegelijkere bedriegelijkste
n. sing. bedriegelijk bedriegelijker bedriegelijkste
plural bedriegelijke bedriegelijkere bedriegelijkste
definite bedriegelijke bedriegelijkere bedriegelijkste
partitive bedriegelijks bedriegelijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.