bedufan

Old English

Etymology

From be- +‎ dūfan (to dive, sink).

Pronunciation

  • IPA(key): /beˈduː.fɑn/, [beˈduː.vɑn]

Verb

bedūfan

  1. to put under, submerge, immerse, drown

Conjugation

Derived terms

Descendants

  • Middle English: *bidiven; bedoven (past participle)

References