befrukta
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Verb
befrukta
- inflection of befrukte:
- simple past
- past participle
Swedish
Etymology 1
From German befruchten. By surface analysis, be- + frukt + -a.
Verb
befrukta
- to inseminate, to fertilize, to impregnate
Conjugation
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | befrukta | befruktas | ||
supine | befruktat | befruktats | ||
imperative | befrukta | — | ||
imper. plural1 | befrukten | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | befruktar | befruktade | befruktas | befruktades |
ind. plural1 | befrukta | befruktade | befruktas | befruktades |
subjunctive2 | befrukte | befruktade | befruktes | befruktades |
present participle | befruktande | |||
past participle | befruktad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Synonyms
- (dated) fröa
Related terms
See also
- impregnera (“impregnate, waterproof”) (false friend in this sense)
Etymology 2
By surface analysis, be- + frukta.
Verb
befrukta
- (obsolete) to fear